Ψύχος

Αμφίστρωτοι οι δρόμοι,
με χιόνια άπατα
και παγωμένα γιασεμιά,
βυθίζουν στο σκοτάδι
τα πεσμένα φύλλα.
Θάπτονται οι ρίζες,
οι φωνές τους χάνονται,
λευκές, μα όλο χάνονται,
και το πολύτιμο νερό τους
σβήνει…

Κρύσταλλα
κάτω από ξεχασμένη παγωνιά,
ανθίζουν τη βροχή –
νύχτες ολόκληρες περάσανε
που ρίζωναν εκεί βαθιά
με πέταλα υγρά και σάπια.
Πίστεψαν φαίνεται
πως πρώτα αυτά
θα καλωσώριζαν την άνοιξη…